Samotna mama z dzieckiem na wycieczce w Ustroniu - dzień Pierwszy

Mikołaj obudził mnie o 7 rano wołając bajka, bajka, kubi kubi.
Przez sen się zastanawiałam co to jest to kubi?
Potem sobie przypomniałam, że obiecałam mu rano Scobi Doo na Polsacie. No dobra to wstajemy, robię śniadanko w pokoju, sobie kawkę i szykuje nas na wyjście na Czantorię.
Z racji że jest blisko i zeby nie płacić za parking pod kolejką linową postanowiła, że wsadze Mikołaja na sanki i zrobimy spacerek.
Ubrałam nas jak bałwanki żeby nie zmarznąć. Zapakowałam zapasowe ubrania dla Mikołaja i jedzenie do plecaka i po 10tej ( i serii bajek w telewizji) wyruszyliśmy pod Czantorię. Ciągnę te sanki z Mikołajem i pytam pierwszych napotkanych ludzi jak iść w stronę Czantorii? Popatrzyli na mnie jak na wariatkę i pokazali, przy okazji mówiąc " ale to jest z jakieś 1,5 kilometra" No super fajnie blisko. Ale nic trochę ruchu mi się przyda i poszliśmy, to znaczy Miki na sankach :)
Było całkiem fajnie, do Czantorii doszłam kompletnie spocona, a Miki znudzony. Na miejscu okazało się, że parkingi darmowe są i tyle wyszło z mojej chęci oszczędzania. Kupiłam bilet na wjazd kolejką linową tam i spowrotem - tylko dla siebie, bo dziecko do lat 4 za darmo ma tę wesołą przejażdzkę. Stanęliśmy w kolejce za masą narciarzy i snowboardzistów i tak się rozgladam- nikogo więcej z sankami nie ma. Myślę sobie -chyba nie ma zakazu zabierania sanek co? Ale cóż tak, będę robić za głupią jakby co.
Ale zakazu jednak nie było.Jakiś pan pomógłmi usadowić Mikiego na siedzeniu, tylko problem miałam z tymi sankami, bo przeszkadzały w zamknięciu zabezpieczenia,alejakoś się udało.
Siedzimy i jedziemy w górę.
Przyciskam do siebie wystraszonego Mikiego i pokazuję mu cuda natury - to znaczy pobielone śniegiem drzewka, bo Miki bał się odwrócić i spojrzeć na góry.
Na górze wysiadamy bez problemu i zaczynam się rozglądać, gdzie tu jakieś miejsce do zjazdu sankami jest?
No i okazało się, że nie ma takowego. 2 stoki narciarskie tylko.
Połaziliśmy, połaziliśmy i w końcu zdecydowałam się na zamkniętą trasę narciarską ( po której oczywiście wszyscy zjeżdżali). Jakaś pani wskazała nam "oślą łączkę", że niby tam se możemy pozjeżdżać.  Patrzę... a tam 40 stopniowy spad, no super, zaciągnęłam Mikołaja trochę niżej i zaczęliśmy się bawić. Oczywiście pozwoliłam tylko na kilkumetrowy zjazd sankami, bo bałam się, że Miki wraz z sankami zniknie mi wśród drzew jeśli nie zdąże go złapać. Po kilku wspinaczkach z sankami pod górę Miki miał dosyć.Zmęczony był na maksa.
Więc postanowiłam pokazać mu jak się robi orzełki w śniegu

Wyszedł oczywiście orzeł duży i orzeł mały:)
Potem 10minut otrzepywałam nas ze śniegu, ale była masa śmiechu.

Było rzucanie śniegiem, jedzenie pączka i jedzenie śniegu :)

I zdjęcia z mamą

Potem Miki marudził, że chce wracać i chce jeść, więc zapakowałam go na sanki i wio pod górę. Ale nie było wcale łatwo, ledwo dawałam radę go ciągnąć. W końcu namówiłam Mikołaja, aby szedł ze mną za rączkę, a ja pociągnę puste sanki. Oj nie mam kondycji, pod koniec, Mikołaj mnie prawie ciągnął, a gdy tylko stawałam by złapać oddech wołał "Mamuś chodź!" Ale wstyd.
Przy stacji kolejki zjedliśmy po kiełbasie z grilla. Ponownie wsadziłam Mikołaja na sanki i opatuliłam kocykiem, postanowiłam zaciągnąć go na szczyt Czantorii, albo nawet na czeską stronę do schroniska, ale gdy przeszłam z jakieś 10 minut patrzę, a Mikołaj zasypia na sankach.Nie było wyjścia postanowiłam wracać. Biedny Mikołajek

Zjeżdzamy więc kolejką w dół. Sanki zajęły oczywiście swoje miejsce, tym razem byłam przygotowana i było dużo bardziej wygodnie. Mikołaja opatuliłam kocykiem.

Widoki były przepiękne...

Niestety Mikołaj nic nie widział, bo strasznie wiało i było przeraźliwie zimno. Na Czantorii było-15 stopni i było nawet znośnie, ale podczas zjazdu Mikołaj aż płakał, że buzia go piecze, więc wyciągnęłam zapasowy ręcznik i owinęłam całą jego główkę.

I tak zjechaliśmy kolejką, potem czekał mnie jeszcze 1,5 kilometrowy spacer do pensjonatu, ale na pewno nie było mi zimno. Po powrocie Mikołaj dostał ciepłe mleczko i poszliśmy razem spać na 2 godzinki.


Wieczorem zabrałam jeszcze Mikołaja na baseny solankowe. Cieszył się bardzo

Baseny były 4 różnej wielkości i głębokości. Oczywiście Miki chciał najpierw iść "do bąbelków" czyli okrągłego. Zaczął skakać i sie wygłupiać i napił się wody. Zaczął przeraźliwie kaszleć, więc wyprowadziłam go na brzeg basenu i oczywiście zwymiotował. Już myślałam, że po basenie, super rekord 2 minuty, ale Miki wcale nie miał dość.
Oczywiście moją winą jest to, że nie wytłumaczyłam mu, że w basenie jest baaaaardzo słona woda.
Gdy jej sama spróbowałam tooczy mi oprawie wyszły z orbit, paskudztwo. Fe
Do końca kąpieli oboje pilnowaliśmy by więcej wody nie pić. Tak czy inaczej wyjście na basen się udało, a jakie było zdrowe:)

Po powrocie do pensjonatu wyszorowałam Mikołaja pod prysznicem z całej tej soli i poszliśmy spać.
Już dawno nie byłam tak umęczona.